Jak ewoluowały techniki brukarskie na przestrzeni lat?

Kostka brukowa to jeden z popularniejszych materiałów, z którego wykonywane są współcześnie nawierzchnie wszelkiego rodzaju placów, chodników czy podjazdów, a nawet ulic dojazdowych. Nie wiele osób zdaje sobie jednak sprawę, jak daleko sięgają korzenie brukarstwa. Dlatego też w tym artykule omawiamy to, jak zmieniały się techniki brukarskie na przestrzeni wieków.

Wszystkie drogi prowadzące do Rzymu budowano z kostki brukowej

Kostka brukowa swoje korzenie ma już w IV wieku p.n.e., jednak jej pierwsze wielkoskalowe zastosowanie datowane jest na II n.e. To właśnie wtedy była ona wykorzystywana do budowania dróg przez Rzymian, które w wielu przypadkach przetrwały po dziś dzień, a ich łączna liczba w tamtych czasach wynosiła 372 szlaki komunikacyjne łączące cały Rzym i okoliczne rejony, przekładające się na 85,004 km. 

W ślad za rzymianami kostkę brukową zaczęli wykorzystywać również Francuzi, Belgowie oraz Egipcjanie. Układanie dróg z wykorzystaniem kamiennej kostki odbywało się w tamtych czasach wyłącznie ręcznie, choć ich technika wykonania nie różniła się znacznie od współczesnej, gdyż również składały się one z 3 warstw — podbudowy, warstwy nośnej oraz użytkowej. Przy czym sama kostka brukowa układana była w uprzednio odpowiednio przygotowanych wykopach.

Holenderskie zasługi dla współczesnej kostki brukowej

Stosowana współcześnie do wykonywania nawierzchni kostka brukowa została wynaleziona w XX wieku przez Holendrów, którzy ze względu na częste powodzie na ich terenach opracowali materiał o wiele odporniejszy na pękanie i kruszenie się. Początkowo był to kamień, a następnie kostki gliniane o wymiarach 10 × 20 centymetrów w formie prostopadłościanów. Obecnie na rynku można także znaleźć tego typu kostkę brukową dostępną między innymi w firmie oferującej sprzedaż kamienia online Ekostka. Określana jest ona jako kostka holenderska na część jej wynalazców. 

Współczesne techniki układania kostki brukowej

Obecnie ze względu na ogromną popularność kostki brukowej istnieje kilka technik wykonywania za jej pomocą nawierzchni, które zostały dostosowane do wymagań, jakim muszą one sprostać w zależności od zastosowania. W związku z tym wyróżnia się wśród nich metodę:

• elastyczną, w której podłożem jest tłuczeń, a spoiny między kostką wypełniane są piaskiem,

• sztywną, w której stosowane są materiały wiążące w postaci zaprawy cementowej oraz fug wodoszczelnych, a sama kostka układana jest na podbudowę betonowej,

• półsztywną, polegającą na układaniu kostki na tłuczniu oraz jej sztywnym fugowaniu.