Kiedy należy analizować stateczność skarp nasypów i wykopów?

Analizę stateczności skarp, nasypów i wykopów wykonuje się najczęściej dla obiektów usytuowanych w ich pobliżu – na krawędzi lub u podnóża. Pozwala ona sprawdzić prawdopodobieństwo wystąpienia zjawisk osuwiskowych na badanym terenie. Jej rzetelne przeprowadzenie wymaga określenia wielu elementów, m.in. sposobu i głębokości posadowienia obiektu i jego oddziaływania na podłoże gruntowe. Co warto wiedzieć o tym rodzaju analizy i kiedy się ją wykonuje?

Analiza stateczności skarp, nasypów i wykopów

Analiza stateczności skarp odgrywa kluczową rolę dla wszystkich obiektów zlokalizowanych w pobliżu stromych lub wysokich skarp. Służy głównie do przeprowadzenia oceny ryzyka osunięcia się gruntu, w momencie projektowania domu, jak i po jego wybudowaniu.

Uzyskane dane pozwalają potwierdzić, czy budowa nieruchomości bądź wykonywanie innych prac budowlanych na wspomnianym terenie jest bezpieczne – wyjaśnia ekspert z firmy Laboratorium Drogowe Szczecin Sp. z o.o.

Specjaliści przestrzegają, że niewykonanie obliczeń może doprowadzić do poważnej katastrofy budowlanej, a w konsekwencji do konieczności poniesienia ogromnych kosztów jej likwidacji. Co więcej, jest to ogromne zagrożenie dla życia i zdrowia osób przebywających w otoczeniu budowy.

Co wchodzi w zakres analizy stateczności skarpy?

Analizę stateczności skarpy przeprowadza się wzdłuż wybranego przekroju geotechnicznego. Ważne, by obliczenia i badania geologiczne były wykonane w sposób rzetelny, na podstawie jednej z kilku dostępnych metod. Pomocne w jej przeprowadzeniu może być także nowoczesne oprogramowanie, którego działanie jest oparte na metodzie elementów skończonych (MES).

W Polsce do analizy stateczności skarpy najczęściej wykorzystuje się metodę Felleniusa i Bishopa. Wynikiem przeprowadzonych obliczeń jest współczynnik bezpieczeństwa – F. Uzyskane wyniki należy porównać z kryteriami stateczności, które pozwalają ocenić możliwość powstania osuwiska. Zwykle w zależności od wartości F przyjmuje się, że zachodzi określone prawdopodobieństwo wystąpienia osuwiska:

• > 1,5 – istnieje bardzo małe prawdopodobieństwo,
• F = 1,3-1,5 – jest mało prawdopodobne wystąpienia zdarzenia,
• F = 1,0- 1,3 – istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia osuwiska,
• F < 1,0 – istnieje duże prawdopodobieństwo.

Wyniki analizy każdorazowo są przedstawiane w formie dokumentacji badań podłoża gruntowego lub opracowania geologiczno-inżynierskiego. W zależności od sytuacji mogą również stanowić oddzielny raport. Warto dodać, że poza wskazaniem współczynników bezpieczeństwa, obliczenia są przedstawiane w sposób graficzny i zawierają kołowe zaznaczenie powierzchni poślizgu, na wybranym fragmencie analizy przekroju. Należy również pamiętać, że powinny one zostać wykonane przez specjalistę dysponującego odpowiednią wiedzą i doświadczeniem.