Odwodnienia liniowe z polimerobetonu – lekkie, estetyczne i niezwykle trwałe

Systemy odwodnień liniowych z polimerobetonu są elementami, które umożliwiają łatwe odprowadzanie wody z dużych powierzchni, łącząc wysoką funkcjonalność, odporność na uszkodzenia oraz atrakcyjny wygląd, który sprawia, że znakomicie wpisują się w każde otoczenie. Dobre walory użytkowe wynikające w dużej mierze z charakterystyki wykorzystanego materiału sprawiają, że rozwiązanie to jest stosowane coraz szerzej.

Jak najefektywniej odprowadzać wodę z dużych utwardzonych powierzchni?

- Zmiany klimatu sprawiają, że coraz częściej mamy do czynienia z nieoczekiwanymi ulewami i burzami, podczas których pokonywane są kolejne rekordy w ilości wody przypadającej na metr kwadratowy powierzchni. Intensywne opady deszczu są szczególnie uciążliwe na terenach silnie zurbanizowanych. Duży udział utwardzonych nawierzchni, gęsta zabudowa, a także stosunkowo niewiele terenów zielonych sprawia, że deszczówka nie ma możliwości wsiąkania w grunt, zbiera się więc w obniżeniach i nierównościach, powodując powstawanie dużych kałuż, a w skrajnych przypadkach zalewanie piwnic, garaży, a także dróg i chodników. Sprawne radzenie sobie w takich sytuacjach wymaga instalowanie niezwykle wydajnych systemów odwadniających, które będą w stanie przejąć wodę i odprowadzić ją do systemu kanalizacyjnego. W przypadku większych placów, podwórek, parkingów lub podjazdów funkcję tę pełnią odwodnienia liniowe

– wyjaśnia przedstawiciel producenta odwodnień liniowych oferowanych pod marką STORA-DRAIN, firmy O.P.S.O. Sp. z o.o.

Odwodnienia liniowe są rodzajem odwodnień powierzchniowych i umożliwiają sprawne odprowadzanie wody z większego obszaru, nie zaburzając jednocześnie jego podstawowej funkcjonalności. Ułożone na parkingach, placach, szczególnie szerokich chodnikach czy niektórych ulicach dają możliwość spływania wody deszczowej, chroniąc jednocześnie otaczający je teren przed powstawaniem kałuż i wymywaniem przez dużą ilość wody przepływającej w niekontrolowany sposób. Z uwagi na swoją konstrukcję w miejscach, w których zastosowano odwodnienia liniowe, można jeździć rozmaitymi pojazdami i chodzić pieszo, bez obawy o uszkodzenie pojazdu czy potkniecie się.

Korzystanie z odwodnień liniowych jest o wiele lepszym rozwiązaniem niż budowa systemu tradycyjnej kanalizacji burzowej. Odwodnienia podziemne na dużych utwardzonych powierzchniach wymagają budowy wielu gęsto rozmieszczonych studzienek wpustowych połączonych w system odprowadzający wodę. Oznacza to konieczność prowadzenia znacznej liczby wykopów, układania rur, a wreszcie starannego dopasowywania poziomów pokryw i układanej nawierzchni. Wpusty muszą przy tym być rozmieszczone dość gęsto, a duże powierzchnie muszą utrzymywać odpowiedni spadek, co na mocniej eksploatowanych nawierzchniach bywa kłopotliwe. Zupełnie inaczej wygląda montaż odwodnień liniowych, które łatwo wkomponować w każdy rodzaj utwardzonego podłoża, sieć odprowadzeń podziemnych może tu być znacznie mniej rozbudowana, a sama instalacja nie przysparza większych trudności.

Jak są zbudowane odwodnienia liniowe?

Konstrukcja odwodnień liniowych jest stosunkowo prosta. Podstawowym elementem systemu są specjalnie wyprofilowane korytka, przykrywane rusztem lub ukształtowane w taki sposób, że jego funkcję pełnią wystające fragmenty struktury korytka. Kanały odwadniające z polimerobetonu mogą być układane przy nawierzchniach asfaltowych, wykonanych z płyt betonowych albo lanego betonu, a także popularnej betonowej kostce brukowej, płytach chodnikowych czy nawet okładzinach i kostkach z kamienia naturalnego.

Korytka odwodnień liniowych mogą mieć różne przekroje. Zwykle są to wgłębienia o profilu przypominającym literę „U”, „V” albo „E”. Kanały odpływowe są zabezpieczone rusztem, który w zależności od rodzaju korytka może być zrobiony z ocynkowanej blachy stalowej, aluminium albo żeliwa. Rodzaj otworów, przez które do korytka dostaje się woda, jest bardzo zróżnicowany i zależy od wymaganego w danym miejscu efektu estetycznego. Często spotyka się ruszty z poprzecznymi lub wzdłużnymi szczelinami o różnej długości i kształcie, a także tradycyjne kratki czy otwory okrągłe lub eliptyczne. Cięższe kratki często nie są dodatkowo mocowane, lżejsze zwykle zapina się na specjalne zatrzaski albo dokręca śrubami. Chronią one kratki przed przemieszczaniem się, ale także są zabezpieczeniem antykradzieżowym.

Korytka odwadniające muszą tworzyć spójny system ułatwiający spływanie wody, są więc układane z odpowiednim kilkuprocentowym spadkiem na całej długości tworzonego kanału. Są podłączone do skrzynki odpływowej albo studzienki zbiorczej, często z dodatkowym zabezpieczeniem wychwytującym te elementy, które nie zostały zatrzymane przez ruszt, a więc drobniejsze liście, patyki czy zwykłe śmieci.

Ważną zaletą odpływów liniowych jest łatwość ich montażu. Dostępne są całe systemy, które umożliwiają tworzenie dowolnych konfiguracji i połączeń budowanych kanałów. Co istotne, są one zwykle wyposażane w specjalne wypusty gwarantujące szczelność i prawidłowe spasowanie stykających się ze sobą korytek.

Zalety stosowania polimerobetonu do produkcji odwodnień liniowych

Odpływy liniowe są produkowane z różnych materiałów. Producenci oferują korytka wykonane z tworzywa sztucznego, betonu, a nawet żeliwa i blachy, jednak na szczególną uwagę zasługują odpływy z polimerobetonu. Jest to materiał, którego właściwości są zbliżone do klasycznego betonu, jednak pod wieloma względami bardzo go przewyższają. Charakteryzuje się on o wiele lepszą odpornością na ściskanie, zginanie oraz rozciąganie, co sprawia, że korytka z polimerobetonu mają większą wytrzymałość na obciążenia mechaniczne i nie zużywają się tak szybko, jak te które są zrobione z tradycyjnego betonu. Polimerobeton ma też zdolność do tłumienia drgań i wibracji, przez co jego pękanie czy kruszenie się jest bardzo rzadkie, także na nawierzchniach, które są mocno obciążane. Niezwykle istotna jest także niska nasiąkliwość polimerobetonu, dzięki czemu jest on bardziej odporny na wodę, a także na wnikanie do wnętrza rozmaitych chemikaliów.

Polimerobeton jest wytwarzany w rozmaitych odmianach, różniących się składem oraz właściwościami. Do najpopularniejszych odmian polimerobetonu należy beton żywiczny (Polymer Concrete), wytwarza się również beton polimero-cementowy (Polymer Cement Concrete) oraz beton impregnowany polimerami (Polymer Impregnated Concrete). W przypadku betonu żywicznego do produkcji nie jest wykorzystywany cement, w pozostałych odmianach jest on używany, choć uzupełnia się go żywicą epoksydową, poliuretanową albo metakrylową.

Beton żywiczny powstaje przez użycie zamiast cementu żywicy syntetycznej, która pełni rolę lepiszcza spajającego kruszywo – zwykle drobny piasek albo żwir. Wyeliminowanie cementu oznacza mniejszą wagę poszczególnych elementów, a także dobrą elastyczność i znakomitą spoistość. Żywica stosowana do produkcji polimerobetonu – najczęściej poliuretanowa, poliestrowa lub epoksydowa – jest chemoutwardzalna i często łączona ze specjalnymi wypełniaczami, np. mączką kwarcową, która świetnie wypełnia przestrzenie między kruszywem, tworząc bardzo mocną całość.

Wielką zaletą polimerobetonu jest fakt, że ma on atrakcyjny wygląd i świetnie nadaje się do zastosowań, w których liczą się nie tylko własności użytkowe, ale także estetyka gotowego wyrobu. W połączeniu z dobrze dobranym rusztem odpływy liniowe z betonu żywicznego mogą być instalowane we wszystkich miejscach reprezentacyjnych – terenach otaczających obiekty mieszkalne i użytkowe czy na wszelkiego rodzaju placach. Warto pamiętać również o tym, że korzystanie z elementów polimerobetonowych zmniejsza zużycie cementu, którego produkcja jest wielkim obciążeniem dla środowiska naturalnego. Beton żywiczny jest w pełni ekologiczny.