Charakterystyka przewodów instalacyjnych

Przewody instalacyjne są niezbędnym elementem wyposażenia każdej instalacji elektrycznej. Bez nich niemożliwe byłoby doprowadzenie zasilania do wnętrza budynków. Układane są na stałe i oczywiście posiadają niezbędną izolację. Różnią się od siebie liczbą żył, rodzajem zastosowanego materiału przewodzącego oraz izolacyjnego, a także budową oraz przekrojem.

Przewód elektryczny stanowi element obwodu elektrycznego. Jest drogą, którą pokonuje prąd od źródła zasilania aż do zasilanego urządzenia. Ze względu na mnogość zastosowań przewody  występują w bardzo szerokiej gamie przekrojów oraz rodzajów. Ich podstawową cechą charakterystyczną jest uniwersalność – mogą zostać umieszczone w ziemi, pod tynkiem, a także stanowić element linii napowietrznych, w których rolę izolatora spełnia powietrze. Są wykorzystywane na szeroką skalę zarówno do zastosowań prywatnych, jak i profesjonalnych urządzeń elektrycznych.

Materiały wykorzystywane do produkcji przewodów

Materiałem, który najczęściej wykorzystywany jest do produkcji przewodów jest miedź. Głównie ze względu na dobre przewodnictwo prądu. Miedź posiada również inne zalety: jest niezwykle giętka i ciągliwa, a jednocześnie odporna na uszkodzenia mechaniczne oraz korozję. Przewody miedziane stosuje się zazwyczaj w budynkach mieszkalnych – zwłaszcza w miejscach, w których przewód musi być wielokrotnie zginany. Ze względu na swoje właściwości doskonale nadają się również do ruchomych połączeń wewnątrz urządzeń elektrycznych.

Żyły w przewodach mogą być również wykonane z aluminium. Jednak ze względu na gorsze przewodnictwo prądu oraz powierzchowne utlenianie stosuje się głównie do przewodów o większych przekrojach i raczej nie stosuje się ich do instalacji domowej. Cienkie aluminiowe druty łatwo pękają, dlatego najczęściej wykorzystuje się je do przewodów o przekroju powyżej 10 mm.

Do izolacji i osłon przewodów najczęściej wykorzystuje się gumę lub polwinit. Ze względu na to, że polwinit w czasie spalania wydziela gęsty i trujący dym do zastosowań w budynkach użyteczności publicznej stosuje się przewody z powłoką bezhalogenową. W przypadku wystąpienia pożaru są bezpieczniejsze i umożliwiają szybką i bezpieczną ewakuację.

Rodzaje i oznaczenia przewodów instalacyjnych

Każdy przewód instalacyjny posiada oznaczenia, które informują o przeznaczeniu oraz budowie przewodu. Oznaczenia są literowe oraz cyfrowe.

Literami określa się przeznaczenie przewodu, materiał powłoki, żyły, izolacji i osłony. W ten sposób oznacza się także rodzaj żyły i budowę przewodu. Cyfry określają liczbę i przekrój żył oraz napięcie znamionowe – mówi specjalista z hurtowni elektrycznej Elektrotek – Brak oznaczenia to żyła miedziana, D określa przewody jednodrutowe, natomiast litera L wielodrutowe. Litera Y oznacza, że przewód pokryty jest powłoką polwinitową. Na przykład YDY 2x1,5 450/750 to okrągły przewód dwużyłowy o przekroju 1,5 mm, wykonany z miedzi oraz pokryty polwinitem – dodaje.

Podział przewodów ze względu na funkcję

Wbrew pozorom różne kolory izolacji przewodów instalacyjnych nie są przypadkowe. Każdy kolor ma swoje znaczenie i oznacza przewód przeznaczony do konkretnych zadań. Dzięki temu podczas wymiany na przykład lampy każdy elektryk będzie wiedział, za co odpowiada każdy z przewodów. Przewody fazowe powinny być w kolorach czarnym, brązowym, szarym lub czerwonym. Ich zadaniem jest przesyłanie energii elektrycznej. Kolor niebieski zarezerwowany jest dla przewodu neutralnego. Przewód ochronny występuje natomiast w kolorze żółto-zielonym. Podczas wymiany instalacji elektrycznej warto trzymać się wyznaczonego układu, a w razie konieczności kabel w innym kolorze niż wymagany oznaczyć na przykład taśmą izolacyjną. Dzięki temu podczas naprawy lub zmiany urządzenia elektrycznego nie zostaniemy porażeni prądem – kiedy okaże się, że w przewodzie ochronnym niespodziewane będzie płynął prąd.