Rozdzielnice elektryczne w świetle przepisów

Rozdzielnica elektryczna zapewnia szybki i bezpieczny dostęp do elementów instalacji elektrycznych. Producenci muszą cały czas trzymać rękę na pulsie, ponieważ postęp technologiczny wymusza na nich projektowanie coraz to lepszych rozwiązań. Rozdzielnice, zwłaszcza, gdy urządzeń wymagających podłączenia do prądu przybywa, powinny być nie tylko łatwe w eksploatacji, ale również estetyczne. Jak wygląda ich projektowanie i budowa w świetle przepisów?

Norma PN-EN 61439 dla rozdzielnic elektrycznych

Aby zrozumieć podział obowiązków w zakresie przygotowania i budowy rozdzielnic niskiego napięcia, należy zapoznać się z normą PN-EN 61439. Według niej cała odpowiedzialność za przygotowanie i budowę rozdzielnicy elektrycznej niskiego napięcia spoczywa na jej wykonawcy i należy traktować ją jako tzw. czarną skrzynkę z kilkoma grupami parametrów – oprócz standardowych – temperatura otoczenia, wilgotność, stopień zanieczyszczenia – są również specyficzne warunki pracy, które mogą występować w danym miejscu (krytyczne wartości temperatur, zagrożenia kurzem lub cząstkami, które mogą powodować korozję, źródła promieniowania elektromagnetycznego, UV itp.). Jeżeli takowe występują, użytkownik powinien poinformować wykonawcę o ich występowaniu.

RDF – znamionowy współczynnik jednoczesności

Warto także pamiętać o znamionowym współczynniku jednoczesności (RDF), który określa wartość prądu znamionowego w jednostkach względnych, przy uwzględnieniu nagrzewania się rozdzielnicy pod obciążeniem. Jest to nowy parametr rozdzielnicy, ale jego obliczenie nie jest proste. W tym celu należy bowiem wziąć pod uwagę:

• ilość ciepła emitowaną przez urządzenia,
• szynoprzewody,
• okablowanie wewnątrz obudowy,
• możliwości wymiany mocy cieplnej z otoczeniem, która jest zależna od konstrukcji rozdzielnicy, powierzchni jej obudowy i temperatury otoczenia.

Metody weryfikacji konstrukcji rozdzielnicy

Producent po zakończeniu prefabrykacji rozdzielnicy jest zobowiązany do wystawienia dokumentu, potwierdzającego jej wykonanie zgodnie z normą PN-EN 61439. Zaleca ona weryfikację konstrukcji rozdzielnicy za pomocą trzech metod:

• Sprawdzenie poziomu IP obudowy w warunkach warsztatowych – niestety, często jest to niemożliwe ze względu na brak laboratorium w zakładzie, potrzebnego do przeprowadzenia takiej próby.
• Porównanie rozdzielnicy z identycznym, przebadanym zestawem rozdzielczym.
• Metoda weryfikacji wyrobu, polegająca na sprawdzeniu parametrów, deklaracji producenta pierwotnego komponentów, a także wykonaniu obliczeń i testów.

Warto mieć na uwadze powyższe założenia podczas projektowania i konfiguracji rozdzielnicy elektrycznej – zaznacza ekspert z firmy El-Connect, która świadczy usługi w zakresie projektowania oraz prefabrykacji szaf sterowniczych i rozdzielnic elektrycznych niskiego napięcia.